باغات قصردشت یا صندوق تامین مالی شهرداری؟!
تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۲۹۱۸۵
به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، باغات شیراز سرمایهای ارزشمند و گرانبها نه تنها برای مردم این شهر بلکه برای کشور ایران است چراکه بُعد گردشگری آن و زیبایی باغات قصردشت شهرتی ملی و حتی جهانی دارد.
سرمایهای که متاسفانه سالهاست دستخوش سوءاستفاده افراد متخلفی قرار گرفته که با استفاده از خلاهای قانونی تا آنجا که ممکن بوده نسبت به تصرف باغات، خشک کردن درختان و تغییر کاربری اقدام کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
میراثی که هکتار هکتار از آن جدا شد تا امروز حجم کوچکی از وسعت آن روزها باقی بماند در حالی که این درختان ریههای تنفسی شهر شیراز هستند و تا حد زیادی از چنبره آلودگی هوا بر شیراز ممانعت کردهاند.
واژه پزشک باغات شاید به گوش برخی آشنا باشد، حکایت پزشکی معروف در شیراز که در گزارش قبلی کاملا به آن پرداختیم، پزشکی که به راحتی با خط و ربط هایی که دارد قانون را دور میزند و با تغییر کاربری سودهای هنگفتی به جیب میزند.
لذا تا کنون عزم و اراده جدی برای کوتاه کردن دست متصرفان از باغات شیراز وجود نداشته و اگر از این پس نیز اتفاقی رخ ندهد، همین اندک سرسبزی که نقش مهمی در تصفیه هوای شهر دارد هم از بین خواهد رفت.
متاسفانه طی سنوات گذشته با استفاده از اشکال قانون برخی ساخت و سازها و واگذاریهای غیر اصولی صورت گرفته، در هزار هکتار گروه یک ۳۰ هکتار مغایرت وجود دارد که همان ساخت و سازهای غیرمجاز است، در حالی که بر اساس مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی تنها آنچه که از گروه ۵ به صورت زمین است و باغ نیست میتواند تغییر کاربری یابد که عوایدش هم باید صرف حفظ باغات گروه یک شود.
تصرف های جزیره ای در دل باغات شیراز
پارک بزرگ قصردشت ایجاد میشود
در این راستا رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر شیراز از ورود جدی به بحث صیانت از باغات قصردشت سخن گفت و اظهار داشت: در حال حاضر در شورای شهر دو بحث جدی در حوزه باغات شیراز بهویژه باغات قصردشت در حال پیگیری است که یکی از آنها برنامه ریزی جهت ایجاد پارک بزرگ قصردشت است که در کمیسیونهای سیما منظر و همچنین خدمات شهری در حال پیگیری است تا بتوانیم با جذب سرمایه گذار در حوزه گردشگری گام مهمی برداریم.
علیاکبر سلطانی با اشاره به اینکه در حال حاضر بحث خشکاندن باغات و ساخت و سازهای غیرمجاز همچنان در محدوده باغات ادامه دارد، گفت: در حوزه نگهداری و صیانت از باغات نیز با توجه به وجود خلاهای قانونی و خشکاندن درختان و ساخت و ساز غیرمجاز ورود کردهایم.
بررسی ۶ گزینه برای بستن راه گریزهای قانونی
وی با تاکید بر لزوم ورود جدی به بحث ساماندهی و صیانت از باغات فزود: در حال حاضر در حال بررسی ۶ گزینه برای ایجاد منطقه ویژه رسیدگی به باغات برای کنترل باغات و اصلاح قوانین، همچنین برای جلوگیری از راه گریزهای قانونی هستیم که امیدواریم تا پایان سال به جمعبندی برسیم.
سلطانی با اشاره به تمرکز کارشناسان مجموعه شورا و شهرداری بر سه نقطه گفت: منطقه یک، منطقه ۶ و ستاد باغات سه نقطهای هستند که تمرکز بر روی آنها صورت گرفته است چراکه درحال حاضر جدا بودن کار و تخصصی نبودن شرایط سوء استفاده از باغات را ایجاد کرده است.
او، ستاد آبادگری باغات را یک ارگان میاندستگاهی عنوان کرد که دستگاههای مرتبط عضو آن هستند و بیشتر در حوزه طرح و بررسی فعالیت دارد اما عملکرد اجرایی ندارد و فقط میتواند نظارت را انجام دهد اما مدیریت در حوزه وظایفش نیست؛ لذا به عنوان هیئت تخلفات نمیتواند به بحث سوء استفادهها ورود کند.
ضمن حفظ باغات به تولید ثروت نیز فکر شود
رئیس کمیسیون عمران شورای شهر شیراز در خصوص بهینه کردن شرایط باغداران از لحاظ حفظ و نگهداری باغات گفت: از آنجا که زحمت حفظ باغات و نگهداری از آنها زیاد است اما صرفه اقتصادی زیادی ندارد این امر باعث میشود که باغدار نیز انگیزه خود را برای نگهداری از دست داده و ملک خود را به ملک مسکونی یا تجاری برای تولید ثروت تغییر دهد؛ لذا باید ضمن حفظ باغات به تولید ثروت نیز فکر شود.
وی ایده پردازی در این زمینه را مهم دانست و گفت: ایجاد یک مجموعه گردشگری مناسب جهت تولید ثروت ضمن حفظ باغات هدفی است که به جد دنبال میکنیم، در این راستا جلسات مختلفی با شهرداری نیز برگزار شده و چشماندازهای مختلفی را در نظر گرفتهایم تا در این حوزه به تصمیمگیری واحدی برسیم.
به گزارش فارس، امروز حدود دو سال از عمر شورای ششم میگذرد و تنها دو سال دیگر تا پایان فعالیت این شورا باقی مانده است، طی دو سال گذشته اتفاق خاصی در این حوزه رخ نداد، حال انتظار میرود در مدت زمان باقیمانده
اعضای این شورای پرحاشیه نیز بیش از پیش بر موضوعات حیاتی شهر شیراز تمرکز کنند و در اقدامی مثبت جان باغات شیراز را از چنگال تیز متصرفان نجات دهند و آینده سلامت این شهر را تضمین کنند.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: باغات شیراز باغات قصردشت باغات قصردشت باغات شیراز تولید ثروت شهر شیراز حفظ باغات حال حاضر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۲۹۱۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وابستگی صندوقهای بازنشستگی به بودجه دولت ناشی از چیست؟
کمک دولت به صندوق های بازنشستگی در یک دهه گذشته روند صعودی داشته به طوری که در سال جاری به رقم بی سابقه ۴۸۳ هزار میلیارد ریال رسید.
به گزارش مشرق، در ایران ۱۷ صندوق بازنشستگی فعال وجود داردکه چهار صندوق اصلی «سازمان تامین اجتماعی»، «صندوق بازنشستگی کشوری»، «صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان، عشایر»، «سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح» و ۱۳ صندوق صنفی و اختصاصی را شامل می شود. بر اساس برآوردهایی که در سال ۱۴۰۱ صورت گرفته است، این صندوقها در مجموع بیش از ۷۴ درصد از جمعیت کشور را پوشش می دهند.
در بین این صندوقها، سازمان تأمین اجتماعی با بیش از ۴۶ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر افراد (اصلی و تبعی) تحت پوشش در سال۱۴۰۱بزرگترین صندوق بازنشستگی کشور محسوب می شود که جهت تأمین حقوق و مزایای مستمری بگیران خود هنوز به کمک منابع بودجه نیاز پیدا نکرده است اما در مقابل صندوقهای بازنشستگی کشوری، تأمین اجتماعی نیروهای مسلح(لشکری)، کارکنان فولاد و کارکنان وزارت اطلاعات چهار صندوقی هستند که قادر به تأمین حقوق و مزایای حقوق بگیران خود با تکیه بر منابع داخلی خود نبوده و وابسته به بودجه سالیانه هستند.
سایر صندوقهای بازنشستگی را نیز نمی توان مستقل از بودجه دانست و بیشتر صندوقهای دستگاهی وضعیت مالی مناسبی نداشته و کمبود درآمد آنها از طریق دستگاه مادر (مانند سازمان صداوسیما و...) تأمین میشود. لذا برخی ارقام کمک به صندوقها به صورت شفاف در بودجه عمومی کشور ذکر نمی شود.
بروز بحران در صندوق های بازنشستگی امر پوشیدهای نیست موضوعی که سبب شده در یک دهه گذشته میزان کمک دولت به این صندوق ها رو به افزایش باشد؛ به گونه ای که بررسی میزان حمایت دولت از صندوقهای بازنشستگی در بخش دوم لایحه بودجه ۱۴۰۳ کل کشور نشان دهنده رشد ۳۶.۹ درصدی اعتبارات این بخش نسبت به قانون بودجه سال ۱۴۰۲ است.
اینکه چرا صندوق ها در تامین مالی خود با مشکل روبرو باشند، دلایل متعددی دارد که مهمترین آن کاهش نسبت پشتیبانی، تغییر هرم سنی و جمعیتی کشور و نیز بازنشستگی های پیش از موعد است.
کاهش نسبت پشتیبانی و وضعیت بغرنج صندوقها
یکی از شاخصهای مهم نمایانگر وضعیت ثبات و پایداری صندوقها نسبت پشتیبانی است. این شاخص برابر با نسبت تعداد بیمه شدگان اصلی به تعداد پرونده های مستمری بگیران است و در واقع وضعیت جریان مالی ورودی به جریان مالی خروجی صندوقها را نشان میدهد لذا هر چه این شاخص بزرگتر باشد آن صندوق از نظر درآمد و هزینه در نقطه مطلوبتری قرار دارد به این معنا که به ازای هر مستمری بگیر در صندوق افراد بیمه پرداز بیشتری وجود دارند.
بررسی آمارهای منتشر شده توسط سازمان تأمین اجتماعی نشان میدهد که روند تغییرات این شاخص در دو دهه اخیر برای این سازمان نزولی بوده و مقدار آن تا سال ۱۴۰۱ به حدود ۴ رسیده است. به عبارت دیگر در دو دهه اخیر به صورت مستمر نسبت درآمد حاصل از دریافت حق بیمه به هزینه پرداخت مستمری کاهش یافته است.
همچنین آمارهای منتشر شده از صندوق بازنشستگی کشوری به عنوان دومین صندوق بازنشستگی بزرگ کشور از نظر تعداد افراد تحت پوشش نشان می دهد که شاخص مذکور به عدد ۰.۵۵ در سال ۱۴۰۱ رسیده که کاملا گویای وضعیت بغرنج این صندوق است.
روند ۱۰ ساله نسبت پشتیبانی در صندوق بازنشستگی، کشاورزان روستاییان و عشایر نشان دهنده حرکت سریع آن به سمت وضعیتی نامطلوب است.
سایر صندوقهای بازنشستگی نیز از نسبت پشتیبانی مناسبی برخوردار نبوده و وضعیت مناسبی از نظر مالی ندارند؛ برای مثال طبق آخرین آمارهای در دسترس برای سال ۱۳۹۹ نسبت پشتیبانی صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح ۰.۸۳ و سایر صندوقها ۱.۱۰ است که نشان از وخامت پایداری مالی در این صندوقها دارد.
به نظر میرسد تنها صندوقهای وکلای دادگستری و بازنشستگی کشاورزان روستاییان و عشایر از نسبت پشتیبانی خوبی برخوردار میباشند که روند ۱۰ ساله نسبت مذکور در صندوق بازنشستگی، کشاورزان روستاییان و عشایر نشان دهنده حرکت سریع این صندوق به سمت وضعیتی نامطلوب است.
یکی از مهمترین دلایل بروز وضعیت وخیم نسبت پشتیبانی صندوق را میتوان در تغییر نامتوازن و سریع ترکیب سنی جمعیت به سمت سالمندی بیشتر جستجو کرد بالا بودن نرخ رشد جمعیت در یک دوره (دهه ۱۳۶۰) و کاهش این نرخ در دوره های بعدی باعث شده که به تدریج ترکیب سنی جمعیتی کشور از نظر سنی نامتوازن شود.
بر اساس گزارشهای مرکز آمار کشور در آبان ماه سال ۱۳۶۵ جمعیت سالمندان و میانسالان (۳۰سال و بیشتر) کشور ۲۸ درصد کل جمعیت بوده در حالی که در آبان ماه سال ۱۳۹۵ سهم جمعیت مذکور به حدود ۵۱ درصد از جمعیت کل کشور رسیده است. این عدد در سال ۱۴۰۰ به میزان ۵۷ درصد جمعیت کشور پیش بینی میشود. همچنین متوسط سنی جمعیت کشور از ۲۱.۷ در سال ۱۳۶۵ به ۳۱.۱ در سال ۱۳۹۵ رسیده است.
تغییرات جمعیتی با توجه به فقدان یک نظام تأمین اجتماعی چند لایه منسجم و کارآمد و نیز ساختار مالی صندوق های بازنشستگی در ایران که از نوع نظام تعادل منابع مصارف ۲ (PAYG) هستند باعث شده تا به صورت مستقیم و خیلی سریع بر صندوق های بازنشستگی آثار سوء خود را نشان دهد.
تحولات جمعیتی و عدم واکنش مناسب نسبت به آن
یکی از موارد مهم تأثیر گذار بر پایداری صندوقهای بازنشستگی سن بازنشستگی و فاصله آن با امید به زندگی است که مدت زمان بهرهمندی از مزایا و مستمری بازنشستگی را نشان میدهد با وجود افزایش پیوسته امید به زندگی در کشور طی چند دهه گذشته نه تنها سن بازنشستگی با امید به زندگی تعدیل نشده بلکه شکاف سن برقراری بازنشستگی و امید به زندگی به طور قابل توجه ای نیز افزایش یافته است و به همین خاطر دولت و مجلس شورای اسلامی در برنامه هفتم پیشرفت اقدام به افزایش سن و سابقه لازم جهت احراز شرایط بازنشستگی در صندوقهای بازنشستگی کردند.
با این حال بازنشستگیهای پیش از موعد را که به واسطه قوانین مختلف تکلیف شده اند هنوز میتوان یکی از اصلی ترین دلایل این شکاف محسوب کرد خروج زودهنگام در برخی رسته های بیمهای باعث میشود تا ضمن کاهش دوران بیمه پردازی سنوات دریافت مستمری نیز افزایش یابد که در نتیجه آن بار مالی قابل توجهی به صندوق های بازنشستگی تحمیل میشود.
افرادی که دوره تحصیلی آنان جزو سوابق خدمتشان محسوب میشوند بخش دیگری از گروههای باسن بازنشستگی پایین را تشکیل میدهند.
وضعیت نامناسب سرمایهگذاری منابع صندوقها
با رشد مصارف صندوقهای بیمهگر نسبت به منابع نقدی این صندوقها عملاً امکان سرمایهگذاری برای اغلب این صندوقها وجود ندارد. همچنین شرایط اقتصاد کلانی نامناسب از جمله تورمهای بالا و به تبع آن بازدهی حقیقی اندک داراییهای صندوقها عدم وصول به هنگام دولت به تعهدات خود در قبال سازمان تأمین اجتماعی، فقدان شفافیت کافی و نیز ضعف های مدیریتی و ساختاری در زمینه سرمایه گذاری در بسیاری از صندوقها وضعیت مطلوبی را ایجاد نکرده است.
تحمیل طرحها و قوانین مغایر با اصول بیمهای را می توان عامل دیگری برشمرد زیرا در طی چند دهه گذشته طرحها و قوانین متعددی در حوزه صندوقهای بازنشستگی و بیمههای اجتماعی وضع شده که برخی از آنها مغایر با اصول بیمهای بوده است.
تعدد و تنوع این قوانین باعث شده است تا این عامل نیز یکی از علل مهم وضعیت نامساعد پایداری مالی صندوقهای بازنشستگی شود زیرا این طرحها و قوانین متعدد افزایش تعهدات این صندوق ها از یک سو و از سوی دیگر کاهش منابع آنها را به دنبال داشتهاند. از طرف دیگر عمل نکردن صحیح دولت به تعهدات خود در قبال این قوانین و طرحهای عمدتاً با ماهیت حمایتی باعث شده تا صندوقها از اصول بیمهای از جمله حفظ ثبات و پایداری مالی دور شوند.
این خلط بین سیاستهای حمایتی با سیاستهای بیمه ای که منابع آن حاصل مشارکت افراد است نوعی بی عدالتی در حق مشارکت کنندگان را نیز به دنبال دارد در حالی که همان طور که از سیاستهای کلی تأمین اجتماعی نیز برداشت میشود، در یک نظام تأمین اجتماعی چندلایه طرح های حمایتی از طرح های بیمه ای مبتنی بر مشارکت از هم تفکیک میشوند. برخی از این قوانین و طرح ها که عمدتاً به دلیل عدم تأمین مالی مغایر با اصول بیمه ای بوده و با اهداف اجتماعی و گاهی سیاسی و اغلب با کارکردهای حمایتی پیاده سازی شده اند.
از جمله این طرحها میتوان به معافیت بیمهای برخی کارگاههای تا حداکثر ۵ نفر کارگر، طرح های متعدد بازنشستگی پیش از موعد نظیر بازنشستگی پیش از موعد ماده ۱۰ قانون نوسازی صنایع کشور، بازنشستگی های پیش از موعد کارکنان دولت، بازنشستگی های پیش از موعد مشاغل سخت و زیا نآور و متناسب سازی حقوق بازنشستگان بدون در نظر گرفتن تأمین مالی صحیح در برخی ادوار، بیمه های حمایتی برخی اقشار با اتکا به درآمدهای ناپایدار و....است.
از این رو کارشناسان معتقدند در یک شیوه مقید به اصول بیمهای، لازم است تا دولت بار مالی برآوردی هر کدام از طرح ها و بدهیهای ناشی از قوانین و مقررات حمایتی تحمیل شده به سازمان تأمین اجتماعی را به تفکیک به صورت شفاف برآورد و در لایحه بودجه منظورکند تا هزینه سیاستهای حمایتی از منابع حاصل از مشارکت سازمان بیمه گر تأمین نشود.
منبع: ایرنا